SYSTEM WEWNĘTRZNEJ RODZINY JAKO DROGA DO UWOLNIENIA PRZESZŁOŚCI.
Założenia modelu.
Jest to metoda psychoterapeutyczna, która bazuje na przekonaniu o wielorakości ludzkiego umysłu. Dlatego SWR uważa, że każdy z nas posiada wewnętrznych system nieograniczonych części. Ponadto oddziaływujących wzajemnie na siebie. Następnie wchodzących w świecie zewnętrznym w różne interakcje z innymi ludźmi i sytuacjami. Co więcej, każdy z nas posiada wewnętrzny rdzeń, który charakteryzuje się równowagą i współczuciem. To wewnętrzne źródło Schwartz twórca tej metody nazwał JA.
Głównym założeniem modelu jest to, iż wszystkie części zawsze mają pozytywne intencje. I to nienależnie od tego co robią. Dlatego rozpoczynając terapię zaprasza się je wszystkie do udziału.
Cel terapii.
Kiedy doświadczamy zranienia oznacza to, że część wrażliwa została zraniona. Dlatego inny element przyjmują rolę ochronną. W wyniku czego podejmuje działania, które choć skuteczne, niektóre mogą się wydawać patologiczne.
Z tego powodu celem terapii jest zintegrowanie i zrównoważenie wewnętrznego systemu. Następuje to gdy dojdzie do relacji z JA klienta. Ponieważ każdy z nas posiada taki element, które jest obecny w nas od urodzenia, jest wrodzony i nie można go zniszczyć. Podsumowując uzdrowienie wewnętrznego systemu powoduje uzyskanie dostępu do JA.
Etapy pracy z klientem.
- Oddzielenie się części ochronnych,
- Zaprzyjaźnienie się klienta po to aby uzyskać zgodę by pomóc zranionej istocie,
- Tworzenie przez klienta relacji ze zranionymi fragmentami osobowości, poprzez pomoc w uwolnieniu emocji i przekonań
W wyniku tego procesu następuje integracja części a rolę przywódcy w wewnętrznym systemie przyjmuje JA.
Szczególny charakter terapii.
Podczas gdy w tradycyjnej psychoterapii klient skupia swoją uwagę na dialogu z terapeutą, w SWR skupia swoją uwagę na swoim wnętrzu. Dlatego opowieść pacjenta o problemie, SWR uznaje jako wypowiedź jednej z jego części. Następnie w celu uzdrowienia prowadzony jest dialog z innymi częściami.
SWR skuteczna metoda do uleczenia zamiast tłumienia czy zwalczania uraz i bólu który powstały w dzieciństwie kiedy było to konieczne dla przeżycia.
Terapia umożliwia:
- nawiązanie kontaktu z własnym wnętrzem,
- wsłuchanie się we wszystkie części, bez oceniania, odrzucania, pomniejszania ich roli dla nas, zwalczania czy ignorowania,
- uwolnienie od destrukcyjnych ról i zachowań,
- nawiązanie relacji z JA,
- osiągnięcie równowagi i harmonii,
- odzyskanie wewnętrznego spokoju,
- zbudowanie poczucia wartości.
R. Schwartz Przewodnik po terapii IFS
To życie wewnętrzne wywołuje zmianę świadomości, która pozwala nam się rozwijać”.